Pogrzeb (nabożeństwo żałobne)

„Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie”

Chrześcijanin, który umiera w Chrystusie Jezusie opuszcza ciało i staje w obliczu Pana, a dzień jego śmierci jest również dopełnieniem nowych jego narodzin rozpoczętych na chrzcie i uczestnictwem w uczcie Królestwa, zapoczątkowanej w Eucharystii.

Pogrzeb jest obrzędem liturgicznym Kościoła, przez który wyraża się rzeczywista łączność zgromadzonej wspólnoty ze zmarłym, a same obrzędy wyrażają paschalny charakter śmierci chrześcijańskiej w nadziei zmartwychwstania i sens łączności ze zmarłym, szczególnie przez modlitwę o oczyszczenie jego duszy. Przez te obrzędy Kościół w duchowy sposób oddaje zmarłą osobę Bogu Ojcu.

W czasie nabożeństwa żałobnego posługa Kościoła powinna zawsze jasno wyrażać rzeczywistą łączność ze zmarłym, a także ożywiać uczestnictwo zgromadzonej wspólnoty w obrzędach pogrzebowych i głosić jej życie wieczne (KKK 1684).

***

PRZED POGRZEBEM:

• Wolę sprawowania liturgii pogrzebowej w języku polskim należy zgłosić zakładowi pogrzebowemu (Bestattungsinstitut, Bestattungshaus). Dotyczy to przede wszystkim zmarłych pochodzenia polskiego lub kiedy większość uczestników uroczystości żałobnej mówi i rozumie język polski;
• Jednocześnie prosimy o kontakt telefoniczny lub osobisty z ks. Proboszczem;
  
• Uzgodnienie terminów zasadniczo następuje przy współpracy z zakładem pogrzebowym oraz administracją cmentarza;
  
• Przed nabożeństwem żałobnym zakład pogrzebowy lub najbliżsi zmarłego są zobowiązani dostarczyć akt zgonu (Sterbeurkunde für religiöse Zwecke).